معنی خیال پرستی در لغت نامه دهخدا

پرستش خیال. عشق بخیال. عمل خیال پرست. خیال نگری. عشق به توهمات و پندارها

معنی خیال پرستی در فرهنگ لغت هوشیار

عمل و حالت خیال پرست

خیال بافی، خیال بندی، اوهام پرستی، شاعری

لغت نامه دهخدا

فرهنگ لغت هوشیار

فرهنگ واژه مترادف متضاد

(پَ رَ)

دوست داشتن عیال. پای بند بودن به عائله.
- امثال:
عیال پرستی خداپرستی است، نظیر حدیث ’خیارکم خیرکم لأهله’. (امثال و حکم دهخدا)

(خِ کَ دَ / دِ)

آنکه عاشق خیال خود است. آنکه سر در راه خیال دارد:
دیدۀ مردم خیال پرست
ازفریب خیال بازی رست.
نظامی.
، شاعر، عاشق. (ناظم الاطباء)

(خُ پَ رَ)

خداپرستی. عمل خدای پرست. پرستش اله. پرستش خدای: دینداری و عبادتگاه ساخت (هوشنگ) و مردم را خدای پرستی آموخت. (فارسنامۀ ابن بلخی)

(پَ رَ)

صلیب پرستی. مسیحیت. رجوع به صلیب و صلیب پرست شود

(بَ وَ)

دوست دارندۀ عیال. علاقه مند به زن و فرزند خود. که پای بند عیال باشد

خیال باف، شاعر، عاشق

عمل خداپرست عبادت حق تعالی

هیر پرستی هیر بارگی داره پرستی عشق بدارایی و خواسته بندگی سیم و زر

خیالاتی، خیال اندیش، خیالباف، خیال بند، خیال ساز، موهوم پرست، دل باخته، عاشق، شاعر
متضاد: حقیقت گرا، واقع گرا